Toruna veda

3 aydan bu yana Amerika'dayim. Kizimin dogumu icin gelmistim. Alara'miz dogdu, simdi 2.5 aylik. Buradan gitme zamani geldi. Hani bir sarki vardir, gitmek mi zor, kalmak mi zor... Ben ikisinin arasindayim. Gitmek istiyorum cunku Istanbul'da kizim, oglum. gelinim, esim var. Onlari cok ozledim. Burada da Alara'mdan ayrilamiyorum, onu cok ozleyecegim. Bebek kokusunu, gulusunu, sesler cikarmasini, hatta ustume kusmalarini ve tukuruk cikarmalarini...

Torun cok tatli olur, hatta kizindan da cok seversin demislerdi. Dogru demisler onun sevgisi herseyin ustune cikti. Gece yatarken bile sesini dinliyorum, agliyor mu, uyandi mi... Hele sabahlari annesi yanima getirdiginde yatakta benimle oynamasi yok mu...

Daha fazla yazamayacagim. Maalesef yarin donuyorum. Istanbul'a, evime kavusuyorum. Insallah bir iki gun aradan sonra yazilarima devam edecegim. Hayat bir oyle bir boyle devam ediyor. Hepimizin iyi gunler, mutlu gunler yasamasi dilegiyle...